آنچه در ادامه می آید، برگرفته از کتاب «امام رضا(ع) و زندگی» به تألیف مهدی غلامعلی، به نشر (انتشارات آستان قدس رضوی؛ 1393)، صفحۀ 126 می باشد.
در عراق زندگی می کردم و از زیارت همیشگی حرم پیامبر[ص] در مدینه محروم بودم. یک بار که در مدینه بودم، خواستم از امام [رضا(ع)]، شیوه صلوات کامل بر پیامبر را بعد از نماز ها بپرسم. از ایشان پرسیدم که چگونه باید پس از نماز های واجب، بر پیامبر خدا صلوات فرستاد و سلام داد. حضرت فرمود: میگویی:
اَلسَّلام عَلَیکَ یا رَسولَ اللهِ و رَحمَةُ اللهِ و بَرَکاتُهُ، اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا مُحَمَّدَ ابْنَ عَبدِاللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا خِیَرَةَ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا حَبیبَ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا صَفوَةَ اللهِ، اَلسَّلام ُ عَلَیکَ یا أمینَ اللهِ، اَشهَدُ أنَّکَ رَسُولُ اللهِ و أشهَدُ أنَّکَ مُحَمَّدُ ابْنُ عَبدِاللهِ و أشهَدُ أنَّکَ قَد نَصَحْتَ لاُمَّتِکَ وَ جاهَدْتَ فی سَبیلِ رَبِّکَ وَ عَبَدْتَهُ حَتّی أتاکَ الیَقینُ، فَجَزاکَ اللهُ أفْضَلَ ما جَزَی نَبِیّاً عَن اُمَّتِهِ، اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آل مُحَمَّدٍ أفْضَلَ ما صَلَّیتَ عَلَی إبراهیمَ وَ آلِ إبراهیمَ إنَّکَ حَمیدٌ مَجیدٌ. 1
1- قرب الإسناد، ص 382، ح 1344. « درود بر تو، ای فرستاده خدا! و رحمت و برکات خدا بر تو باد. درود بر تو ای محمد بن عبدالله[ص]. درود بر تو ای برگزیده خدا. درود بر تو ای محبوب خدا، درود بر تو ای دُردانه خدا. درود بر تو ای امین خدا! گواهی می دهم که تو فرستاده خدا هستی. گواهی می دهم که تو محمد بن عبدالهی. گواهی می دهم که تو برای امّتت خیرخواهی کردی و در راه پروردگارت جهاد نمودی و سخت کوشیدی و تا زنده بودی، او را پرستش و بندگی کردی. پس خداوند به تو ای فرستاده خدا برترین پاداشی را دهد که به پیامبری از جانب امّتش داده است. بار خدایا! برترین درودی را که بر ابراهیم و خاندان ابراهیم فرستادی، بر محمد و خاندان محمد بفرست، که تو ستوده و بزرگواری.»
