امام رضا (علیه السّلام):
ما زارَنی أحَدٌ مِن أولیائی عارِفاً بِحَقّی إلّا شَفَّعتُ فیه یَومَ القیامَةِ.
هر یک از دوستانم مرا زیارت کند، در حالى که عارف به حق و مقام من باشد، من در روز قیامت حتماً شفاعتش مىکنم.
جامع الأخبار: ص90، ح142؛ حکمت‌نامه رضوی: ج3، ص316.
تصویر از حرم مطهر حضرت علی بن موسی الرّضا علیه السّلام - مشهد مقدس
وَ عَنِ الرِّضا (علیه السّلام) :
اِنَّ زُوّارَ قَبْرى لَأَکْرَمُ الْوُفُودِ عَلَى اللّه ِ یَوْمَ الْقِیامَةِ، وَ ما مِنْ مُؤْمِنٍ یَزُورُنى فَیُصیبُ وَجْهَهُ مِنَ الْماءِ اِلاّ حَرَّمَ اللّه ُ تَعالى جَسَدَهُ عَلَى النـّارِ.
امام رضا (علیه السّلام) فرمود:
زائران قبرم از گرامى ترین گروههایى اند که روز قیامت، بر خدا وارد مى شوند. هیچ مؤمنى نیست که مرا زیارت کند و در راه زیارتم بر چهره اش قطره آبى بچکد، مگر آنکه خداى متعال، بدن او را بر آتش دوزخ حرام مى کند.
(عیون اخبار الرضا (علیه السّلام)، ج 2، ص 248)
