علی بن الحسن بن علی بن فضّال از پدرش روایت کرده است که گفت: از امام رضا علیه السّلام پرسیدم دربارۀ امیرالمؤمنین علیه السّلام که چگونه مردم از او به دیگری متمایل شدند و حال اینکه فضل او را می شناختند و سابقه و مکانت او را نزد رسول الله صلّی الله علیه و آله می دانستند؟
امام(ع) فرمود: «آنها از او به غیر او میل پیدا کردند در حالی که فضل او را می دانستند برای اینکه او از پدرانشان و اجدادشان و برادرانشان و عموهایشان و داییهایشان و نزدیکانشان آن هایی که مخالف خدا و رسولش بودند عدۀ زیادی را کشته بود و به این خاطر کنیۀ او را به دل داشتند و دوست نداشتند که بر آنها حکومت کند، و در دلشان از دیگری چیزی نبود زیرا او در جهاد نزد رسول خدا صلّی الله علیه و آله مثل امیرالمؤمنین نبود. پس به همین خاطر از و بریدند و به غیر او میل کردند.»
همانا امام امیرالمؤمنین علیه السّلام نزدیکان و دوران را به خاطر خدا کشت و با شمشیری که به ان اسلام را به پا داشت سران مشرکین را درو کرد. بنابراین جان آنان از بغض و حسادت نسبت به آن حضرت پر گشت. پس، از او روی گرداندند و دیگری را حاکم خود نمودند.
(برگرفته از: کتاب «پژوهشی دقیق در زندگانی امام علی بن موسی الرضا(ع) 2»، به تألیف باقر شریف القرشی، ترجمه: سید محمّد صالحی ، ص112 ؛ تصویر از وبسایت تنزیل )
