گریه بر حسین(ع)، پاک کننده تمام گناهان

امام رضا (علیه السّلام):

إن بَکَیتَ عَلَى الحُسَینِ[ع] حَتّى تَصیرَ دُموعُکَ عَلى خدَّیکَ غَفَرَاللّه ُ لَکَ کُلَّ ذَنبٍ أذنَبتَهُ؛

امام رضا (علیه السلام):

   اگر بر حسین[ع] بگریى، چندان که اشک هایت بر گونه ات جارى شود، خداوند تمام گناهانت را مى آمرزد.

(بحار الأنوار، ج 44، ص 286)

گریه کنندگان باید بر کسی چون حسین(ع) بگریند

امام رضا علیه السلام:

فَعَلى مِثلِ الحُسَینِ فَلیَبکِ الباکونَ؛ فإنَّ البُکاءَ عَلَیهِ یَحُطُّ الذُّنوبَ العِظامَ؛

   بر کسى چون حسین[ع] باید که گریه کنندگان بگریند؛ زیرا که گریستن بر او گناهان بزرگ را می زداید.

(وسائل الشیعة: 10/394/8؛ میزان الحکمه: ج7، ص410)

برگرفته از: حدیث نت

حال امام موسی کاظم در محرم از زبان امام رضا(ع)

   الأمالی للصدوق عن إبراهیم بن أبی محمود عن الرّضا علیه السلام:

   کانَ أبی صَلَواتُ اللّهِ عَلَیهِ إذا دَخَلَ شَهرُ المُحَرَّمِ لا یُرى ضاحِکا، وکانَتِ الکَآبَةُ تَغلِبُ عَلَیهِ حَتّى یَمضِیَ مِنهُ عَشَرَةُ أیّامٍ، فَإِذا کانَ یَومُ العاشِرِ، کانَ ذلِکَ الیَومُ یَومَ مُصیبَتِهِ وحُزنِهِ وبُکائِهِ، ویَقولُ: هُوَ الیَومُ الَّذی قُتِلَ فیهِ الحُسَینُ صَلَواتُ اللّهِ عَلَیهِ.

   الأمالى، صدوق ـ به نقل از ابراهیم بن ابى محمود، از امام رضا علیه السلام ـ :

   هر گاه محرّم مى شد، پدرم ـ که درودهاى خدا بر او باد ـ خندان دیده نمى شد و اندوه، بر او چیره مى گشت تا دهه محرّم به پایان برسد و وقتى روز دهم مى شد، آن روز ، روز ماتم و اندوه و گریه اش بود و مى فرمود:«امروز ، همان روزى است که حسین ـکه درود خدا بر او بادـ کشته شد».

دانشنامه امام حسین علیه السلام بر پایه قرآن و حدیث، جلد دهم، محمّد محمّدی ری شهری، صفحه 14، الأمالی للصدوق: ص 190، ح 199، الإقبال: ج 3 ص 28 ، روضة الواعظین: ص 187، بحار الأنوار: ج 44 ص 284 ح 17.

برگرفته از: جستجوگر حدیثی میزان