إنّا عَنِ اللّهِ وعَن رَسولِهِ نُحَدِّثُ .
امام رضا (علیه السّلام):
ما زارَنی أحَدٌ مِن أولیائی عارِفاً بِحَقّی إلّا شَفَّعتُ فیه یَومَ القیامَةِ.
هر یک از دوستانم مرا زیارت کند، در حالى که عارف به حق و مقام من باشد، من در روز قیامت حتماً شفاعتش مىکنم.
جامع الأخبار: ص90، ح142؛ حکمت‌نامه رضوی: ج3، ص316.
تصویر از حرم مطهر حضرت علی بن موسی الرّضا علیه السّلام - مشهد مقدس
امام رضا(ع) دو بیت را در میان قصیده ای که دعبل خزاعی سرود، نهادند و گفتند:
قبر بطوس یا لها من مصیبه * الحت علی الاحشاء بالزّفرات
الی الحشر حتی یبعث الله قائماً * یفرّجُ عنا الغمّ و الکربات
و قبری در شهر طوس است که وامصیبتا از غم و اندوهش که تا به روز قیامت آتش به جان زده است؛ تا آن گاه که خداوند قائمی بر انگیزد و درد و رنج ما را تسلّا بخشد.
امام فرمود: این قبر، قبر من است.
شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا(ع)، ججج 2، ص 651.
تصویر و متن از زیارتنامه های حرم مطهر امام رضا(ع) - مشهد مقدس
شعر از تابناک.
روایات درباره شهادت حضرت رضا(ع) با زهر فراوان است. ما برای پرهیز از طولانی شدن موضوع به ذکر تعدادی از آنان اکتفا می کنیم.
قــــتله بســـمه المأمون فی
نقل صحیح مستفیض فاعرف
«مأمون حضرت رضا(ع) را طبق روایات صحیح و متواتر با زهر به شهادت رساند.»
به شهادت رسیدن حضرت رضا(ع) بوسیله سمّ از مسلّمات تاریخ است که هیچ نیرنگی نمی تواند آن را توجیه کند و تاریخ صحیح و روایات معتبر و اقوال محقّقان بر آن گواهی می دهد.
احادیث منقول از پیامبر اکرم(ص) و امیرالمؤمنین(ع) و امام صادق(ع) در حد تواتر این مطلب را تایید می کند. حضرت رضا(ع) نیز شخصا برای تعدادی از نزدیکان و معتمدان در اوایل امامت یکبار به نحو اجمال و بار دیگر به نحو تصریح این موضوع را بیان نموده اند.
مامنّا الا مقتول شهید، یقتلنی بالسّم شر خلق الله فی زمانی. 1
«نیست از ما کسی (امامی) مگر آنکه کشته و شهید است، بدترین مخلوق خدا در زمان من مرا بوسیله زهر شهید خواهد کرد.»
اما انی لو شئت ان اقول من الذی یقتلنی لقلت.
«اما من اگر بخواهم می توانم بگویم چه کسی مرا شهید خواهد کرد.»
حضرت رضا(ع) به خوردن انگور تمایل داشتند، مامون در جای اتصال دانه های انگور به خوشه، سوزنهای آلوده به زهر قرار داده، پس از چند روز سوزنها را بیرون آورد و آن ها را نزد امام(ع) نهاد. حضرت از آن انگور ها خوردند و به شهادت رسیدند. 2
کتاب «زندگانی حضرت رضا (ع)» اثر آیت الله سید عبدالرّازق موسوی مقدم(؛ ناشر: آرام دل/ناشر همکار: صیام). ص 120
1- امالی صدوق، ص 39، مجلس 15.
2- مناقب ابن شهر آشوب، ج 2، ص 422.
تصویر از حرم مطهر امام رضا(ع)- مشهد مقدس.
إنَّ الأعمالَ تُعرَضُ عَلى رَسولِ اللّهِ صلى الله علیه و آله أبرارَها وفُجّارَها.
