إنَّ الأعمالَ تُعرَضُ عَلى رَسولِ اللّهِ صلى الله علیه و آله أبرارَها وفُجّارَها.
إنَّ الحُسَینَ علیه السلام لَأَکرَمُ عَلَى اللّهِ مِنَ البَیتِ ، وإنَّهُ فی وَقتِ کُلِّ صَلاةٍ لَیَنزِلُ عَلَیهِ سَبعونَ ألفَ مَلَکٍ، شُعثٍ غُبرٍ، لا تَقَعُ عَلَیهِمُ النَّوبَةُ إلى یَومِ القِیامَةِ.
امام رضا (علیه السّلام):
إن بَکَیتَ عَلَى الحُسَینِ[ع] حَتّى تَصیرَ دُموعُکَ عَلى خدَّیکَ غَفَرَاللّه ُ لَکَ کُلَّ ذَنبٍ أذنَبتَهُ؛
امام رضا (علیه السلام):
اگر بر حسین[ع] بگریى، چندان که اشک هایت بر گونه ات جارى شود، خداوند تمام گناهانت را مى آمرزد.
(بحار الأنوار، ج 44، ص 286)
کانَ أبی صَلَواتُ اللّهِ عَلَیهِ إذا دَخَلَ شَهرُ المُحَرَّمِ لا یُرى ضاحِکا، وکانَتِ الکَآبَةُ تَغلِبُ عَلَیهِ حَتّى یَمضِیَ مِنهُ عَشَرَةُ أیّامٍ، فَإِذا کانَ یَومُ العاشِرِ، کانَ ذلِکَ الیَومُ یَومَ مُصیبَتِهِ وحُزنِهِ وبُکائِهِ، ویَقولُ: هُوَ الیَومُ الَّذی قُتِلَ فیهِ الحُسَینُ صَلَواتُ اللّهِ عَلَیهِ.
امام رضا(ع):
روز غدیر هنگام برخورد با یکدیگر بگویید:
الحمدلله الذى جعلنا مِنَ المُتَمَسِّکین بِوِلایة امیرالمؤمنین
«سپاس خدایى را که ما را از توسل جویان به وِلای امیرالمؤمنین(ع) قرار داده است.»
المُراقبات، ص260
*******************************
امام رضا(ع):
« روز غدیر روزِ تبسم به روى مؤمنین است. کسى که در این روز به روى برادرِ مؤمنش تبسم کند،
خداوند در روز قیامت، نظرِ رحمت به او می افکند و هزار حاجتش را برآورده ساخته و قصرى از دُرّ سفید برایش بنا میکند و صورتش را زیبا می سازد.»
المُراقبات، ص257
*******************************
«امام رضا(ع) در عید غدیر احوالِ افراد و اطرافیان خود را تغییر می داد و وضع تازه و شادى در آنان ایجاد می کرد.»
الغدیر، ج1 ص287
******************************
منبعز: «کانال یاامیرالمؤمنین» در تلگرام : telegram.me/YAamiirALmomenin
تصویر از حرم مطهر رضوی
الإمامُ الرِّضا علیه السّلام:
إنّ الخضرَ شَرِبَ مِن ماءِالحَیاةِ فهُو حَیٌّ لا یَموتُ حتّى یُنفَخَ فی الصُّورِ ، وإنّهُ لَیأتِینا فیُسَلِّمُ فنَسمَعُ صَوتَهُ ولا نَرى شَخصَهُ ، وإنّهُ لَیَحضُرُ حیثُ ما ذُکِرَ ، فمَن ذکَرَهُ مِنکُم فلْیُسَلِّمْ علَیهِ ، وإنّهُ لَیَحضُرُ المَوسِمَ کُلَّ سَنةٍ فیَقضی جَمیعَ المَناسِکِ ویَقِفُ بعَرَفَةَ فیُؤمِّنُ على دُعاءِ المؤمِنینَ ، وسیُؤنِسُ اللّه ُ بهِ وَحشَةَ قائمِنا فی غَیبَتِهِ ، ویَصِلُ بهِ وَحدَتَهُ.
امام رضا (علیه السّلام) می فرمایند:
خضر[ع] از آب حیات نوشید و از این رو زنده است و تا روزى که در صور دمیده شود نمى میرد. او نزد ما مى آید و سلام مى کند و ما صدایش را مى شنویم امّا خودش را نمى بینیم. هرجا اسمش برده شود، حاضر مى شود. بنابراین، هریک از شما نام او را برد، به وى سلام دهد. هر سال در موسم حج حاضر مى شود و تمام مناسک را به جا مى آورد و در عرفه مى ایستد و براى دعاى مؤمنان آمین مى گوید. زودا که خداوند او را انیس تنهایى قائم ما، در زمان غیبتش قرار دهد و به وسیله او، وى را از تنهایى به در آورد.
(کمال الدین : 390/4 | وبسایت «کتابخانه احادیث شیعه») - تصویر از حرم مطهر امام رضا(ع)
