الإمامُ الرِّضا علیه السلام:
إنّ العبدَ إذا اختارَهُ اللّه ُ عزّ وجلّ لاُمورِ عبادِهِ شَرحَ صَدرَهُ لذلکَ، وأودَعَ قلبَهُ یَنابِیعَ الحِکمةِ، وألْهَمهُ العِلمَ إلهاما، فلَم یَعْیَ بعدَهُ بجوابٍ ولا یَحیرُ فیهِ عنِ الصّوابِ.
امام رضا علیه السلام :
هرگاه خداوند عز و جل بنده اى را براى [اداره] امور بندگانش برگزیند براى این امر به او شرح صدر عطا مى کند، چشمه هاى حکمت را در دلش جارى مى سازد و به او علم و دانش الهام مى فرماید که از آن پس، از پاسخ هیچ چیز درنمى ماند و در یافتن راه درست سرگردان نمى شود.
(الکافی: 1 /202 /1)