بسم الله الرّحمن الرّحیم
اللّهم صلّ علی محمّد و آل محمّد و عجّل فرجهم و احشرنا معهم و اهلک اعدائهم اجمعین.
ولادت با سعادت امام رئوف، حضرت علی بن موسی الرّضا(ع)، کریمه اهل بیت، حضرت فاطمۀ معصومه(س) و آغاز دهۀ پر برکت کرامت مبارک باد.
الامام رضا (علیه السّلام):
مَن جَلَسَ مَجلِسا یُحیى فیهِ أمرُنا ، لَم یَمُت قَلبُهُ یَومَ تَموتُ القُلوُبُ؛
امام رضا(ع) می فرمایند:
هر که در مجلسى بنشیند که در آن یاد ما (اهل بیت) زنده مى شود، قلبش، در روزى که قلب ها مى میرند، نمى میرد.
(وسائل الشیعه، ج 44، ص 278)
آدم و جنّ و پری گوش به فرمان شما!
همه لیلا، همه مجنون، همه خواهان شما!
آفتاب از افقِ درگهتان می تابد
مـــاه، چادر زده در گوشۀ ایوان شما!
از همان دم که قدم رنجه نمودید به خاک
آسمان ها همه گشتند ثناخوان شما!
قرن ها پیشف نشاندند کبوتر ها را
روی آن گنبدِ معروفِ زَرافشان شما
خوش نویسانِ زبردست، همان روزِ ازل
دست بُردند به خطّاطی دیوان شما
شک ندارم که به دادِ دل یعقوب[ع] رسید
بوی پیراهنی از جانب کنعان شما!
ای بسا مصر که زانو زده در مقدمتان!
ای بسا یوسف[ع]، در چاهِ زَنَخدان شما!
این چه سرّی ست که مجموعۀ عشّاقِ جهان
شرط بستند سرِ زلف پریشان شما؟!
این چه سرّی است که حتّی همۀ آهوها
دوست دارند بیفتند به دامان شما؟!
این چه سرّی است که خوبان و بدان می خواهند
بنشینند سرِ سفرۀ احسان شما؟!
ما چه داریم که در محضرتان عرضه کنیم!
شعرْ از آنِ شما، قافیه از آن شما
ما چه داریم که شایان توجّه باشد
جانِ ناقابل ما، جمله به قربان شما
