تبریک آغاز دهۀ کرامت
بسم الله الرّحمن الرّحیم
اللّهم صلّ علی محمّد و آل محمّد و عجّل فرجهم و احشرنا معهم و اهلک اعدائهم اجمعین.
ولادت با سعادت امام رئوف، حضرت علی بن موسی الرّضا(ع)، کریمه اهل بیت، حضرت فاطمۀ معصومه(س) و آغاز دهۀ پر برکت کرامت مبارک باد.
الامام رضا (علیه السّلام):
مَن جَلَسَ مَجلِسا یُحیى فیهِ أمرُنا ، لَم یَمُت قَلبُهُ یَومَ تَموتُ القُلوُبُ؛
امام رضا(ع) می فرمایند:
هر که در مجلسى بنشیند که در آن یاد ما (اهل بیت) زنده مى شود، قلبش، در روزى که قلب ها مى میرند، نمى میرد.
(وسائل الشیعه، ج 44، ص 278)
آدم و جنّ و پری گوش به فرمان شما!
همه لیلا، همه مجنون، همه خواهان شما!
آفتاب از افقِ درگهتان می تابد
مـــاه، چادر زده در گوشۀ ایوان شما!
از همان دم که قدم رنجه نمودید به خاک
آسمان ها همه گشتند ثناخوان شما!
قرن ها پیشف نشاندند کبوتر ها را
روی آن گنبدِ معروفِ زَرافشان شما
خوش نویسانِ زبردست، همان روزِ ازل
دست بُردند به خطّاطی دیوان شما
شک ندارم که به دادِ دل یعقوب[ع] رسید
بوی پیراهنی از جانب کنعان شما!
ای بسا مصر که زانو زده در مقدمتان!
ای بسا یوسف[ع]، در چاهِ زَنَخدان شما!
این چه سرّی ست که مجموعۀ عشّاقِ جهان
شرط بستند سرِ زلف پریشان شما؟!
این چه سرّی است که حتّی همۀ آهوها
دوست دارند بیفتند به دامان شما؟!
این چه سرّی است که خوبان و بدان می خواهند
بنشینند سرِ سفرۀ احسان شما؟!
ما چه داریم که در محضرتان عرضه کنیم!
شعرْ از آنِ شما، قافیه از آن شما
ما چه داریم که شایان توجّه باشد
جانِ ناقابل ما، جمله به قربان شما
لال گردیم اگر حرفِ درشتی بزنیم
که ملائک، همه شاگرد دبستان شما
خانۀ کاگلی ما ظلمات است ولی
محشری می شود از نَم نَم باران شما!
لاعلاجیم و اگر ذرّه امیدی هم هست
چشم داریم به اعجاز فراوان شما
از زمانی که به پابوسی تان آمده ام
شده ام در به در و بی سر و سامان شما
خوش به حال گلِ شیپوری و خدّام حرم
خوش به حال گَوَن و خار بیابان شما
کاش می شد که به قدر پرِ کاهی بودم
تا قبولم بکند مُلکِ سلیمان شما!
کاش در لحظۀ پایانی این غمنامه
قسمت ما بشود روضۀ رضوان شما
اهل کاشانم و با عطر گلاب آمده ام
آه، چه غریب است خراسان شما...
(سارا جلوداریان(کاشان) - با اندکی تخلیص/منبع: «در آستان شوق»»سیری در قلمرو شعر معاصر رضوی، به کوشش مصطفی مصلحی،مشهد: بنیاد پژوهش های اسلامی (1389)، ص 136)
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى عَلِیِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا الْمُرْتَضَى الْإِمَامِ التَّقِیِّ النَّقِیِ
وَ حُجَّتِکَ عَلَى مَنْ فَوْقَ الْأَرْضِ وَ مَنْ تَحْتَ الثَّرَى الصِّدِّیقِ الشَّهِیدِ
صَلاَةً کَثِیرَةً تَامَّةً زَاکِیَةً مُتَوَاصِلَةً مُتَوَاتِرَةً مُتَرَادِفَةً کَأَفْضَلِ مَا صَلَّیْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَوْلِیَائِکَ.
بارالها درود و رحمت فرست بر على بن موسى الرضا پسندیده پیشواى پارسا و منزه
و حجت تو بر هر که روى زمین است و هر که زیر خاک بسیار راستگو و شهید
درود و رحمتى فراوان و کامل و با برکت و متصل و پیوست و پیاپى و دنبال هم همچون بهترین رحمتى که بر یکى از اولیائت فرستادى.
السّلام علیکَ یا علی بن موسی الرّضا و رحمة الله و برکاته.
السّلام علیکِ یا فاطمه بنت موسی و رحمة الله و برکاته.
