ابالحسن الرّضا علیه السّلام -فی صِفَةِ اللّه سُبحانَهُ-:
هُوَ أجَلُّ مِن أن یُدرِکَهُ بَصَرٌ ، أو یُحیطَ بِه وَهمٌ ، أو یَضبِطَهُ عَقلٌ .
امام رضا علیه السّلام -در وصف خداوند سبحان- فرمود:
او والاتر از آن است که دیده اى دریابدش، یا در وهمى بگنجد، یا خردى فراچنگش آورد.
(التوحید : 252/3)
الإمام الرّضا علیه السّلام :
نَحنُ حُجَجُ اللّه ِ فی خَلقِهِ ، وخُلَفاؤُهُ فی عِبادِهِ ، واُمَناؤُهُ عَلى سِرِّهِ . ونَحنُ کَلِمَةُ التَّقوى، والعُروَةُ الوُثقى .
امام رضا (علیه السّلام):
ما حجّت هاى خداییم در میان خلایق و جانشینان او در میان بندگانش و معتمدان او در اسرارش. ما کلمه تقوا هستیم و دستاویز استوار.
( کمال الدین : 202 / 6 ، إرشاد القلوب : 417 کلاهما عن إبراهیم بن أبی محمود)
معروفی به امام رضا(ع) نوشت: قربانت گردم، بفرمایید چه فرق است بین رسول و نبی و امام؟
حضرت نوشت - یا شفاهاً فرمود-:
فرق میان رسول و نبی و امام این است که رسول جبرئیل بر او نازل شود و او را ببیند و سخنش را بشنود و بر او وحی نازل شود و گاهی باشد که در خواب بیند مانند خواب دیدن ابراهیم(ع) {دستور سر بریدن پسرش را} و نَبی گاهی سخن جبرئیل را می شنود و گاهی شخص او را می بیند و سخنش را نمی شوند و امام آن است که سخن را شنود و شخص را نبیند.
(اصول کافی، کتاب الحجة، ص 248، «فرق میان رسول و نبی و محدث»، روایت دوم)
تصویر از آیه 124 سوره مبارکه بقره:
وَإِذِ ابْتَلَىٰ إِبْرَ‌اهِیمَ رَ‌بُّهُ بِکَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ ۖ قَالَ إِنِّی جَاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِمَامًا ۖ قَالَ وَمِن ذُرِّ‌یَّتِی ۖ قَالَ لَا یَنَالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ ﴿١٢٤﴾
(به خاطر آورید) هنگامی که خداوند، ابراهیم را با وسایل گوناگونی آزمود. و او به خوبی از عهده این آزمایش ها برآمد. خداوند به او فرمود: «من تو را امام و پیشوای مردم قرار دادم!» ابراهیم عرض کرد: «از دودمان من (نیز امامانی قرار بده!)» خداوند فرمود: «پیمان من، به ستمکاران نمی‌رسد! (و تنها آن دسته از فرزندان تو که پاک و معصوم باشند، شایسته این مقامند)».
تصویر از وبسایت تنزیل، ترجمۀ آیت الله مکارم شیرازی
الإمامُ الرِّضا علیه السّلام:
ـ فی صِفَةِ الإمامِ ـ : مُضْطَلِعٌ بالإمامةِ ، عالِمٌ بالسِّیاسَةِ .
امام رضا علیه السّلام:
ـ در بیان ویژگى امام ـ فرمود: در امامت، توانمند و از سیاست، آگاه است.
(الکافی : 1 / 202 / 1) - تصویر از تنزیل.نت
امام رضا علیه السلام :
زیارَةُ قَبرِ أبی مِثلُ زِیارَةِ قَبِر الحُسَینِ ؛
امام رضا علیه السلام :
زیارت قبر پدرم، موسى بن جعفر [امام کاظم علیه السلام]، مانند زیارت قبر حسین(ع) است .
(کامل الزیارات، ص 499)
حضرت رضا علیه السّلام فرمودند:
النَّظَر اِلی ذریّۀ مُحَمّد(ص) عِبادَة.
«نگاه به ذریّۀ رسول خدا(صلّی الله علیه و آله و سلّم) عبادت است.»
عرضه داشتند: یابن رسوالله! نگاه به امامان علیهم السّلام عبادت است یا به تمام ذریّه؟
فرمود:
بل الی جمیع الذریه ما لم یتلوثوا بالمعاصی. 1
«مادام که خود را به گناه آلوده نکرده اند، نگاه به تمام ذریّه عبادت است.»
1- روضة الواعظین، فتّال، ص 234.
زندگانی حضرت رضا علیه السّلاتم، نوشته آیت الله سیّد عبدالرّازق موسوی مقدّم، مترجم: دکتر پرویز لولاور، ناشر: آرام دل، ناشر همکار: صیام، ص 100.
الکافی عن الحسن بن الجهم :
قُلتُ لِأَبِی الحَسَنِ علیه السلام: لا تَنسَنی مِنَ الدُّعاءِ. قالَ : (أ)وَتَعلَمُ أنّی أنساکَ؟ فَتَفَکَّرتُ فی نَفسی وقُلتُ : هُوَ یَدعو لِشیعَتِهِ وأنَا مِن شیعَتِهِ، قُلتُ: لا، لا تَنسانی . قالَ : وکَیفَ عَلِمتَ ذلِکَ ؟ قُلتُ : إنّی مِن شیعَتِکَ، وإنَّکَ لَتَدعو لَهُم. فَقالَ: هَل عَلِمتَ بِشَیءٍ غَیرِ هذا؟ قُلتُ: لا. قالَ: إذا أرَدتَ أن تَعلَمَ ما لَکَ عِندی فَانظُر (إلى) ما لی عِندَکَ.
الکافى -به نقل از حسن بن جَهْم- :
به امام رضا علیه السلام گفتم : مرا از دعا فراموش مکن. حضرت فرمود : «گمان مى کنى که من فراموشت مى کنم؟». اندکى در خودم اندیشیدم و با خود گفتم : او براى شیعیانش دعا مى کند و من نیز از شیعیانش هستم . آن گاه گفتم : نه ، فراموشم نمى کنى . فرمود : «از کجا فهمیدى ؟». گفتم: من از شیعیانت هستم و تو برایشان دعا مى کنى. فرمود : «آیا متوجّه چیز دیگرى جز این شدى؟». گفتم: نه. فرمود:«هرگاه خواستى بدانى که نزد من چه جایگاهى دارى، ببین من نزدت چه جایگاهى دارم».
الکافی : 2 / 652 / 4
