تارنمای رضوی ذوی القربی

کوششی در جهت نشر و گسترش فرهنگ رضوی

تارنمای رضوی ذوی القربی

کوششی در جهت نشر و گسترش فرهنگ رضوی

تارنمای رضوی ذوی القربی

رسول خدا(صلی الله علیه و آله) فرمود:«ستدفن بضعة منی بخراسان ما زارها مکروب الا نفس الله کربته ولا مذنب الا غفرالله ذنوبه»(عیون اخبار الرضا(ع)، ج2، ص 257)؛
پاره تن من در خراسان دفن خواهد شد، هیچ گرفتار و گنه‏کاری او را زیارت نکند جز این که خداوند گرفتاری او را برطرف سازد و گناهانش را ببخشاید.

طبقه بندی موضوعی
آخرین نظرات

نماز عید فطر امام رضا علیه السّلام

چهارشنبه, ۸ ارديبهشت ۱۳۹۵، ۰۹:۴۴ ب.ظ

عید فطر

   از آنجا که مراسم ولایتعهدی در هفتم ماه رمضان 201 هـ.ق واقع شده بود، با فرارسیدن عید فطر مأمون از امام(ع) درخواست کرد برای خواندن نماز عید بیرون روند. حضرت امتناع کردند اما مأمون نپذیرفت و گفت: هدف من از این کار پاک شدن جان های مردم و توجّه آنان به شماست گه از این طریق فضائل و علم فراوان شما بر ایشان آشکار خواهد شد.

   امام علیه السّلام فرمودند:

ان لم تعغنی فاخرج بمثل ما یخرج به رسول الله(ص) و امیرالمؤمنین(ع).

«اگر مرا معاف نمی داری، من مانند رسول خدا(ص) و امیرالمؤمنین(ع) برای نماز بیرون می روم.»

   روز عید پس از طلوع خورشید، حضرت رضا(ع) غسل کردند، عمامۀ سفید بر سر بستند و طرفی از آن را روی سینه نهادند و طرف دیگر را بین دو شانه قرار دادند و شمشیری حمائل کردند. خادمان نیز چنین کردند.

   آنگاه با پای برهنه در حالیکه شلوار خود را تا نیمه ساق بالا زده بودند بر عصائی تکیه کردند. هنگامی که به آستانه ی در رسیدند صدا زدند:

الله اکبر علی ما هدانا الله اکبر علی ما رزقنا من بهیمة الانعام و الحمدلله علی ما ابلانا.

   فرماندهان و شخصیّت های کشوری با دیدن امام(ع) از مرکب پیاده شده، پاهای خود را برهنه کرده و صدا به تکبیر بلند کردند. صدای قدّوسی و ملکوتی امام(ع) چنان روحانیتی در فضای شهر ایجاد کرده بود که مردم از آن همه شکوه و عظمت احتیارشان از کف رفته و گریه شوق نماز و عبادت سر داده بودند، فریادشان به سوی آسمان بلند شده و مرو یکپارچه شیون و فریاد و عشق خدا بود. امام(ع) هر ده قدم سه تکبیر می گفتند و مردم با صدای بلند تکرار می کردند. مردم گمانشان این بود که آسمان و زمین و کوه ها به امام(ع) پاسخ می دهند.

   مأمون از این وضعیّت دچار تشویش و نگرانی شد. فضل بن سهل -ذوالریاستین- به او گفت: اگر امام(ع) اینگونه به مصلّی برسد، مردم فریفته ی او می شوند. از او بخواه بازگردد.

   مأمون پیامی به حضرت فرستاد 1 که:

   شما را همه گونه به زحمت افکندیم، دوست نداریم بر شما مشقّتی تحمیل گردد، بازگردید. همان کسی که در این مراسم در سال های قبل نمازگزارده، نماز را می خواند.

   امام علیه السّلام کفش های خود را طلبید و پس از پوشیدن، بر مرکب سوار شده و بازگشتند. و در آن روز برنامۀ مردم بهم خورده و نمازشان سامان نیافت. 2


1- اصول کافی در حاشیه ی مرآة العقول، ج1، ص 410.

2- اعلام الوری، ص 195.

زندگانی حضرت رضا علیه السّلاتم، نوشته آیت الله سیّد عبدالرّازق موسوی مقدّم، مترجم: دکتر پرویز لولاور، ناشر: آرام دل، ناشر همکار: صیام، ص 100.

نظرات  (۰)

هیچ دیدگاهی هنوز ثبت نشده است

ارسال دیدگاه

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی